อ่างขาง…แดนมหัศจรรย์

อ่างขาง…แดนมหัศจรรย์

เคยได้ยินชื่อเสียงของ “ดอยอ่างขาง” มาก็หลายครั้ง เคยได้รับฟังถึงความน่าหลงใหลของดินแดนแห่งนี้มาก็หลายหน แต่เมื่อได้มาสัมผัสกับดินแดนแห่งนี้ด้วยสายตาตนเอง ทำให้รู้สึกว่า หากเราจะเอาทุกคำพรรณาเกี่ยวกับความสวยงามของดอยอ่างขางมารวมกัน ก็อาจบรรยายได้เพียงครึ่งหนึ่งของความจริง และด้วยความอลังการที่ธรรมชาติบรรจงแต่งแต้มขึ้นนี่เอง ที่ทำให้ดอยอ่างขางได้รับการขนานนามว่าเป็น “ดินแดนมหัศจรรย์”

กล่าวถึงดอยอ่างขาง ในความคุ้นตาของนักท่องเที่ยวคงไม่หนีไปจากภาพ ดอกไม้หลากสีสวยๆ ตัดกับพื้นหลังสีฟ้าอมน้ำเงินสดของท้องฟ้าสดใสในฤดูหนาว ดอกซากุระเมืองไทย หรือ นางพญาเสือโคร่ง ผลิบานเปล่งประกายขาวอมชมพู ขนาบสองข้างทางถนนระหว่างทางขึ้นเขา ให้ความรู้สึกเหมือนเราได้นั่งรถลอดซุ้มซากุระ หรืออากาศหนาวเย็นที่อุณหภูมิต่ำกว่า 10 องศา ให้ใครหลายคนได้ขึ้นไปร่วมท้าลมหนาว และเอนแอบชิดแนบไออุ่นกัน

แต่จะรู้หรือไม่ว่า… แท้จริงแล้วดอยอ่างขางมิใช่มีดีแต่ฤดูหนาว เพราะในฤดูร้อนและฤดูฝนที่แม้ท้องฟ้าจะไม่สดใสเท่ายามหนาว แต่ความงามท่ามกลางอากาศเย็นสบายตลอดปีก็ยังมีความแตกต่าง และเสน่ห์เฉพาะตัวของแต่ละฤดู เหมาะสำหรับเดินทางขึ้นไปพักผ่อนหย่อนอารมณ์ในใจกลางหุบเขา

เรื่องราวความเป็นมา ดินแดนแห่งนี้ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยได้ชื่อว่าเป็นพื้นที่ทุรกันดาร เต็มไปด้วย เขาหัวโล้น ไร่ฝิ่น และความยากจน จนไม่มีใครอยากเดินทางเข้าไปในพื้นที่ แต่หลังจากที่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 เสด็จพระราชดำเนินเข้าไปและทรงพลิกฟื้นผืนดินแผ่นนี้ ดอยอ่างขางจึงกลับมา อุดมสมบูรณ์ และร่ำรวยไปด้วยธรรมชาติที่งดงามราวกับ สวรรค์บนดิน

ความมหัศจรรย์ข้อต่อมา… ไม่ว่าจะเป็นช่วงใดหรือฤดูไหน และไม่ว่าจะเป็นขุนเขา ผืนฟ้า พระอาทิตย์ ก้อนเมฆ สายหมอก ดอกไม้ หรือพืชผล ล้วนแต่ทำให้หัวใจของผู้มาเยือน ผลิบานไปด้วยความรักธรรมชาติ ขณะที่วิถีชีวิตอันเรียบง่าย และความน่ารักของผู้คนบนภูเขาสูง ก็ถือเป็นอีกมนต์ขลังที่พร้อมสะกดให้ผู้มาเยือนหลงรักดอยอ่างขางได้ไม่ยากเลย

จึงไม่ต้องแปลกใจ หากใครที่เคยไปดอยอ่างขางมาแล้วครั้งหนึ่ง จะรู้สึกลุ่มหลงสถานที่แห่งนี้ จนต้องกลับไปเยือนอีกเป็น ครั้งที่สอง ครั้งที่สาม และอีกหลายๆ ครั้ง… และทุกครั้งก็อดที่จะคว้ากล้องออกมา เพื่อเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกไม่ได้